۲۰ شهریور ۹۳ ، ۱۶:۳۷
مثل گذشتهی نه چندان دور
باراندار شدم.
*اینکه نشسته روی پشتی ِ نیمکت، در هوای بارانی ِ بهار سال 91، من هستم، نه تنها هستم و نه غمگین، تنها نشستهام و عمیق به فکر فرورفتهام، بلکن گرهای* باز کنم از کلاف سردرگم این روزگار.
*گلی به جمال اعتماد به نفسم!
۹۳/۰۶/۲۰