11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

درباره بلاگ
11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس
بایگانی

۳ مطلب در آذر ۱۳۸۷ ثبت شده است

۱۵ آذر ۸۷ ، ۱۸:۰۴

خواهم آمد!!!

حذف شد.

زهرا صالحی‌نیا
۱۳ آذر ۸۷ ، ۲۱:۲۶

اسرا

 

رَبـُّکُمْ اَعْلَمُ بِمآ فی نُفُوسِکُمْ اِنْ تَکُونُوا صالِحینَ فاِ نَّهُ کَانَ لِلْاَ وَّ ابینَ غَفُوراً(25)اسرا

خدای به آنچه در دلهای شماست از خود شما داناتر است اگر همانا در دل اندیشه صلاح دارید خدا هر که را با نیت پاک به درگاه او تضرع و توبه کند البته خواهد بخشید.

.

.

.

.

.

.

حرفی برای گفتن نمونده..........................

 

زهرا صالحی‌نیا

تو را دوست دارم،نه به آن اندازه ی که شایسته ی آنی

و نه عاشقانه

و تو مرا عاشقانه دوست داری

بیشتر از آنچه که لیاقت آن را دارم

           تو مرا فرا می خوانی و من رو از تو بر می گردانم

                   تو به سوی من می آیی و من از تو می گریزم

                          تو مرا در آغوش مهرت می گیری و من...........

من گاهی!!!!

نه من همیشه گم می شوم و تو مرا پیدا می کنی!

من همیشه سردرگم هستم میان واژه ها!!

من همواره بازنده ی میدان کارزار بودم و تو، همیشه کاری کردی که باخت خود را فراموش کنم!

تو مرا

من گناه کار را

منی که حتی خود، به آن ارزشی نمی نهم دوست می داری!!

تو چه گونه عاشقی هستی؟

و این چه گونه عشقی است

 

مرا باز بخوان

اگرچه می دانم اگر هم نگویم باز مرا می خوانی،

من این بار با کوله باری از سیاهی می آیم

و می خواهم همه را

همه ی کوله بارم را در  نور توبه بشویم

مرا  دوباره بخوان و در آغوش بگیر

مرا که بازگشته ام از سفری دور

سفری که غبار دلتنگی اش مانند تله خاکی به روی دلم نشسته

من دلتنگم

آری دلتنگ تو ام

و چشمانم بی اختیار خیس می شود

مرا پشت در نگاه ندار

مرا که عاجز و ناتوانم

مرا دریاب

       من بازگشته ام تا بمانم

                        سفری دیگر نیست

                          من بازگشته ام به آغوش تو

                                                        و عشق تو.

همه ی عشقها مرا پس زدند و من نیز آنها را!!

سر افکنده برگشته ام

تا شاید مهر تو و عشق تو دوباره مرا بسازد

برگشته ام با تمام شرمساری ام

                                     مرا یک لحظه در یاب

                                       مرا به حرمت روزهای عاشقی ام در یاب.

 

زهرا صالحی‌نیا