انگشتر انگشت ِ دوم از سمت ِ چپه، دست ِ چپم

 

ساعت 12:45 دقیقه‏ی ظهره که دارم این کلمات و تایپ می‏کنم، کمتر از شش ساعت مونده تا اومدنشون، امروز صبح وقتی با بابا داشتم می‏رفتم باغ گل، تا برایه امشب گل بخرم، فکرایه عجیبی به سراغم اومده بود، با خودم مدام می‏گفتم: یعنی من قرار تا آخره عمر با علی زندگی کنم! تا آخر عمر؟؟ به این فکر کرده‏بودم؟! آخر عمر؟!

 

این شک و تردیدهایه لحظه‏هایه آخر، شاید نمک هر اتفاقیه، ولی هرچه‏قدر عاقلانه‏تر تصمیم گرفته‏باشی، راحت‏تر از این شک و تردیدها می‏گذری!

 

پ.ن: عاقلانه‏اش به کنار! عاشقانه خواستمت!

پ.ن دوم: بعله! امشب بعله‏برونه! شریکه شادیم می‏شید؟!!