11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

درباره بلاگ
11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس
بایگانی

وقتی مامان می گه همه ی پولم می ره تو جیب راننده تاکسی ها،راست می گه،ولی مامان که نمی دونه وقتی سوار اتوبوس می شم و می رم ته می شینم روی صندلی آخر و تکیه می دم به شیشه چه فکرهایی می ریزه تو کلم،اصلا نمی دونه برای منی که وبلاگ دارم و می خوام مثلا زود به زود آپ کنم همه چیز می شه سوژه واسه پست!!!!!

حالا این میون اگه بارون بگیره چه کنم؟!

اگه این میون به جای مجله و کتاب خوندن دلشدگان گوش کنم چه کنم؟!

خوب مامان که نمی دونه وقتی تکیه می دی به شیشه و دلشدگان گوش می دی چه قدر...............

هی دل.....

آرزو چیز محالیه! و دلبستگی بدتر!!!

.

.

.

.

.

"""

پر...پر...پر...پر....پر!!!!

کلاغ پر ! گنجشک پر ! دل پر ! "دل" دار پر!!! "غم" ..............

پر؟! نه عزیز جان! این یکی و همه گفتن : " غم که پر نداره،باباش خبر نداره!"

 

من انگشتم هنوز روی فرش بود،فشارش می دادم روی زمین! همین طوری که دندونهام و روی هم فشار می دادم تا اون گردی گنده که تو گلوم گیر کرده پرت نشه بیرون!!!

 

دل پر ! دل پر ! "دل"بر پر!!!!

 بچه ها با هم همصدا شده بودن:

پرش بده.....پرش بده!!

.

.

.

بازی که تمام شد  همه رفتند،من موندم و انگشتم و دندونهام....توی سرم صدای بچه ها می پیچید......

پرش بده.... پرش بده....

انگشتم و از روی فرش برداشتم و روی لبم گذاشتم...

 

_ دل پر ! "دل" دار پر !  "دل" دار پر ! "دلبر" پر ! "دلبر" پر!!!

 

پرت دادم!! نه!

 

من پرت ندادم،گردن من ننداز!!

من دل ِ این و نداشتم که بالهات و کوتاه کنم،خواستم ...........

 

"دل" دار پر!!!

"""

 

"ورد" انه: دردم نهفته به ز طبیبان مدعی                       باشد که از خزانه ی غیب"ش" دوا کند

 

 

 

 

(عنوان اشتیاق است....بیمار خنده های توام! بیشتر بخند!!!)

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۷/۱۲/۱۰
زهرا صالحی‌نیا