کسی در مدینه روضه نمی‌خواند

هر وقت حدیث کساء می‌خوانم، به روز کساء فکر می‌کنم، روزی که پیامبر بر دخترش وارد شد، روزی که مادر «ایستاده» و به همه خوش‌آمد می‌گوید، پدر وارد می‌شود، مادر به او سلام می‌کند.

روز کساء، روز روشنی‌است، همه هستند، کنار هم، جبرئیل هم می‌آید، روز کساء قطعاً روز خوبی است.

اگر مدینه رفتید، نایستید به حساب کردن و مرور داستان، زُل نزنید به سبگ‌های سفید و براق کف ِ حیاط، با خودتان حساب نکنید یعنی اینجا دوید؟ یعنی اینجا زمین خورد؟ یعنی اینجا گفت: «علی»..یعنی اینجا...

کاری به یعنی‌ها نداشته‌باشید، فاطمیه اگر مدینه بودید، اگر یعنی بازی درآوردید، باید مردومردانه پای فاطمیه‌های بعد هم بایستید،از بی‌تابی کلافه نشوید ، مدام بغض در گلو خفه نکنید. دلتنگی! اَمان از دلتنگی...

صدای روضه می‌آید.....