روزی روزگاری دختری!

سال ِ نو مبارک، امیدوارم سال ِ خیلی خیلی خیلی خوبی داشته‏باشید، الان که هشتاد و هشت رفته، احساس می‏کنم سال ِ آنچنان بدی هم نبوده که هیچ، سال ِ خوبی هم بوده. (نقطه)

.

.

.

مهدیه داره برام فروغ می‏خونه: کسی می‏آید، کسی می‏آید .....

من با ریا و بی‏ریا می‏دونم که امسال م‏ی‏آ‏ی‏د

.

.

.

                                            و خدایی که در این نزدیکی است!

.

.

.

من پابه‏پای* غم می‏آمدم و بال گرفته بودم و بلند بلند پرواز می‏کردم، ولی انگار، پیش از آنکه من ِ لجوج ِ خسته از این پرواز چیزی بگویم، او درد ِ بال‏هایم را حس کرده‏بود!

"هنوز هم نمی‏دانم تو جواب کدام دعا و کدام کار خیر ِ نکرده‏ی منی؟!! استجاب ِ به‏هنگام ِ یک دعای ِ قدیمی هستی! تو گویی طلسمی داری به قدمت ِ تمام قرونی که یک زن  _ تمام زنان_ خلق شده‏اند! چشمان ِ تو به اندازه‏ی اولین مرد برای اولین زن ِ این زمین! نه! به اندازه‏ی اولین مرد برای اولین زن ِ این دنیایی که من سر و ته‏اش را نمی‏شناسم و ندیدم ، حس ِ کمیابی داری که انگار ی چشمان ِ هیچ مردی، از ابتدای خلقت تا به حال نداشته! "

.

.

.

""نخستین شب را به خاطر بیاور، من را، به بند نگاهت کشیدی و خودت آهسته لبخند زدی!

فعلاً همین!""

 

 

پیوست:من امشب همه‏ی پست‏هایی که زدید و نخوندم یا نظر ندادم و می‏خونم و نظر می‏دم!!! اینجا نوشتم که بمونم تو رودروایسیه خودم حتی!!!

*به خاطر ِ پست یک عدد تخریب‏چی! :)

 

 

 فردای ِ پست نوشت: من دیشب خوابم برد!!!