شوماخر یا بزهکار؟! "مسئله این است!"
ما در شبکه یه مبحثی داریم در مورد trust (اعتماد) داشتن،فکر کنید ما چند تا شرکت داریم با ساختار های متفاوت و گاهاً شبیه به هم و عملکردهایی متفاوت و یا یکسان،که از نامگذاری های یکسانی پیروی می کنند،مثل اینکه اسم کوچکشان متفاوت باشد و فامیلی مشترکی داشته باشند،هر کدام از این شرکتها یک domain (دامنه) را تشکیل می دهند،یکی از این شرکتها نقش domainاصلی (parent)را بر عهده می گیرد و باقی domain ها نقش childe ها را بر عهده دارند،در اینجا parent به childe و بلعکس trust (اعتماد) دارند،واجازه استفاده از منابع یکدیگر را می هند،البته در اینجا ما می توانیم یک سری security در زمینه ی امنیت بیشتر اعمال کنیم،ولی کلاً parent به childe ، trust دارد!
.
.
.
حالا اینهمه حرف زدم که برسم به کجا؟! به اینجا که همه ی این قانونها منشاء انسانی داره،یعنی چی؟! یعنی بابا باید به دختر اعتماد کنه!!!!!! تا این دختر نرسه به یه جایی که بشه بزهکار و دست به دزدی بزنه!(یا بلعکس دزدی کنه و بزهکار بشه.)خوب مگه یه سووئیچ چه قدر ارزش داره؟! بیشتر از آینده ی دخترت؟! خوبه الان دخترت در رده ی بزهکارهای خرده پا به سر می بره؟! خوبه دو روز دیگه شتر مرغ دزد شتر دزد بشه؟!خوبه؟!
اگه یکم به من trust داشتی الان اینجوری نمی شد! بیا! خوبه دور از چشمت سووئیچت و بر می دارم؟!
پس ای پدران دختر دار،نکنید! این کارها عاقبت نداره،خداروخوش نمی یاد،ببین پدر گرامی،این دختر که وقتی راه افتاد اینقدر برای هر قدمش ذوق کردی یا وقتی بی کمکی سوار دوچرخه شد کلی پُزش و جلو دوستات دادی الان هم همونقدر ذوق کن بابت دست فرمونه خوبش!
نه فقط جناب بابای عزیز من،بلکه اکثر پدرهای گرامی همین طوری هستند، ولی اینجا فقط کمی trust لازمه بابا جانم!!!
.
.
.
پ.ن:من نگرانی های جناب بابا رو درک می کنم،ولی،کی می تونه بگه دو ثانیه بعد چی می شه؟! یا کی می گه یه روزی نگرانیه بابا مامانها تموم می شه؟!
