ما به نمایشگاه کتاب رفتیم و ساندویچ خوردیم!

البته قبلش کلی گشته بودیم،هنوز همه ی غرفه ها به طور کامل راه اندازی نشده بود و یه سری داشتن تازه دکور می زدن.طبق معمول هم ساندویچ هایدا و هایلار حضور داشتند همراه با بستنی میهن و همبرگر 202!

من به این فکر می کردم که اگه یه چندتا آب معدنی می خریدم و با یه یخدون می رفتم نمایشگاه خیلی بهتر بود،کلی فروش داشتم.

کتابهای کامپیوتر که افتضاح بود هیچ رفرنس معتبر و بدرد بخوری پیدا نکردیم،کتابهای اصلی هم که کلا نبود،کتابهای ترجمه شده هم که اصلا باب طبع ما نیست[سوت]،یه غرفه هم که کتابهای IT داشت،کتابهاش همچین مالی نبود.

خدا نصیبتون کنه برید سالن ناشران دانشگاهی و از پله بالا برید،نمی دونم این پله ها امسال از کجا سبز شده بودن،هرچی بالا می رفتیم نمی رسیدیم،تازه بعد اونهمه پله تا رسیدیم بالا من باید استاد آزمایشگاه فیزیک ترم دومم و ببینم،واقعا دیگه آدم نبود من ببینم؟!

در کل دارم سعی می کنم هیچ نظری فعلا ندم و به نمایشگاه این فرصت و بدم تا بهتر بشه.

ما سه تا هم تا حدودی سالم به خونه رسیدیم،فقط یه بار یکیمون خورد تو میله و دوتای دیگه چند بار از این خطر جستند،چندین بار با کله رفتیم رو زمین،و چندتا غرفه ی کودک و نوجوان و بهم ریختیم.

.

.

.

امروز یاد فیلم "زشت و زیبا" افتادم،خیلی سال پیش بود،یه عصر جمعه،تنهایی فیلم و دیدم،همیشه فیلمهایی که تاثیر وحشتناکی توی ذهن من داشت و تنهایی دیدم،زشت و زیبا توی جشنواره ی اون سالها جایزه برده بود.سال 1377،یعنی حدود 11 سال پیش،من فقط 10 سالم بوده!!!

هروقت یاد این فیلم می یوفتم،یه تشنگی عجیبی می یاد سراغم و یاد غم توی چشمهای سعید پور صمیمی می یوفتم،وقتی جلوی اون دخترک مجنون و گرفت و بهش گفت که عاشقشه و دختر فرار کرد.

کویر و گلچهره سجادیه که من واقعا تحسینش می کنم،صدای محشر،بازی روان و آرام،احساس می کنم بازیش مثل یه غذای جاافتاده است،که می شینه روی دل(توی دل)،یادت می ره این زن بازیگره،فقط محو تماشای نقشش می شی.

.

.

.

پ.ن:دوستان "می یوفتم" درسته یا "می اوفتم" ؟