کابوسهای تخیلی

من همیشه به داشتن یک برادر فکر می کردم،بچه که بودم آرزوی ِ یه برادر بزرگ تر داشتم،برادری که با هم فوتبال و هفت سنگ بازی کنیم یا بریم دوچرخه سواری و هزار تا بازی دیگه که محدثه اهلش نبود.ولی کم کم که بزرگ شدم و دوستام برام تعریف کردن که این داداشهای بزرگ چه بلایی سر یه خواهر کوچک تر می یارن،پشیمون شدم،امروز هم فکر می کردم اگه الان یه برادر بزرگ داشتم من باید با محدثه و مهدیه تو یه اتاق می رفتم و این جناب آقا تو اتاق من جولان می داد(من به هیچ وجه حاضر نیستم برای یک عدد داداش خواهرام و حذف کنم،حتی در آرزو!)تازه ممکن بود ADSL و کامپیوتر ِ نازنین من و هم صاحب بشه،و روزی هزار تا گیر به من و کارهام بده!!!

                                                       " Very terrible  "                                       

 

یه بار که سر موضوعی با مامان بحثم شده بود،یه دفعه زدم تو خاکی و گفتن از تخیلاتم!!

زهرا:اصلا می دونی چیه؟! شما پسر دوستی اگه الان یه پسر بزرگ تر از من داشتی همچین بهش می رسیدی! هر چی می خواست بهش می دادین،هر جا هم خواست می ذاشتین بره! این ماشینم بهش می دادی......

مامان هم نمی دونم چرا این تخیلات من و جدی گرفت،از عصبانیت سرخ شد و...

مامان:یعنی چی؟! کی گفته؟! من پدر اون پسر  و در می یارم که بخواد خود سر باشه؟! فکر کردی می ذارم خیابون گرد بشه؟ با هرکسی بگرده؟هر جا بره؟! من ماشین می دادم؟! نخیر زهرا خانوم!! آدمش می کردم،فکر کردی می ذارم هر غلطی دوست داره بکنه؟ هر چی خواست به شماها بگه؟ پس من و بابات چی کاره ایم؟ نصف آزادی که به تو دادم و هم بهش نمی دادم،آدمش می کردم!!!

 

"فقط به فعلها توجه کنید!!! در همان لحظه بود که من دلم برای داداش ِ تخلیه ِ نداشته ام جزغاله شد!"

.

.

.

پ.ن:خدا بهش رحم کرد که هیچ وقت به دنیا نیاوردش! والا!

پ.ن۲:نه به hibernate بودنم،نه به اینهمه تند تند پست گذاشتنم،خدا آخر و عاقبت همه رو بخیر کنه.

بلند بگو آمیـــــــــــــــــــن!