11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

درباره بلاگ
11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس
بایگانی
۱۷ شهریور ۹۱ ، ۰۰:۰۵

هـــی

گاهی به آدمهایی که پشت سر گذاشته‌ام فکر می‌کنم، گاهی که دلم از آدم‌های اکنونم می‌گیرد، می‌شکند، چرکین می‌شود.

هیچ‌گاه اینطور نبودم، به گذشته و اینکه آیا اگر آن می‌شد و آیا اگر این می‌شد، فکر نمی‌کردم، ولی اکنون....

هـــی!

آدم‌های گذشته‌ی من هم به من فکر می‌کنند؟ کسی هست که من را گذاشته باشد و رفته باشد، گاهی....

هــی!

 

 

 

مدام با خودم تکرار می‌کنم"خدایا اینها رو می‎بینی؟" "خدایا اینها رو می‎بینی؟" "خدایا اینها رو می‎بینی؟"!!!

کاش ببینی!! کاش ببینی!

دلم! خدایا! دلم!


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۱/۰۶/۱۷
زهرا صالحی‌نیا