بــِ پا رفیق!!!!

سلام

با افتخار می‏گم، آدمی نیستم که از کسی متنفر بشم، ولی اگه اگه اگه اگه از یکی بدم بیاد، مطمئن باشید یه دلیل خیلی محکمی داشته!! صبور نیستم، ولی در زمینه‏ی متنفر شدن، صبورم، در واقع منظورم اینه که، تحمل می‏کنم ولی وای به روزی که کاسه‏ی صبرم لبریز بشه!!

و البته مطمئن باشید، تنفرم فقط برای این نیست که طرف، به من، آزاری رسونده! اگه اینطور بود به راحتی می‏تونم ببخشمش! مطمئن باشید کسی که ازش متنفر می‏شم، یه کار ِ مزخرفی در حق یکی از اطرافیانم انجام داده!!!!

البته مواردی مثل نارفیقی کردن، استثناء هست! که البته اونم شرط و شروط ِ سختی داره، تا من به حد ِ تنفر برسم!

به طور خلاصه پستی نوشتم در تمجید از خود!!! :دی  ولی قصدم این نبود، بلکه می‏خواستم بگم، من از کسی متنفر نمی‏شم و ازش دوری نمی‏کنم مگر در موارد خاص!!!

پس بهتره اگه یه نفر فهمید ازش متنفر شدم و دوری می‏کنم، پا رو دمم نذاره!!! من آدم ِ به‏در نخوری می‏شم وقتی یکی پا رو دمم می‏ذاره و حتی حتی حتی به صورت نامحسوس میره رو اعصابم!!!

 

 

*فعلاً همین! دارم میرم عید دیدینی، برگشتم، به همه سر می‏زنم!

فعلنه!!