چشم چشم دو تا خون!
تو ِ خوش خیال به هوای بسیار دانستن ِ من،من را رها کردی و من ِ خوش خیال تر،فکر کردم بدون تو هم می شود!
.
.
.
ظلم فقط خوردن مال ِ مردم نیست،ظلم را می توان جورهای دیگر هم معنی کرد و گاهاً چشید!
ظلم را می توان این طور هم معنا کرد،مثلاً یک سری اوباش که به اسم بسیجی و "هزار کوف و زهرمار"دیگر به جان مردم می افتند و قمه بر پشتان و زنجیر بر سرشان می زنند!
ظلم را می توان چشید،مثل وقتی که از ترس قمه ای که از پشت می آید،صورت سپر کنی،از ترس زنجیر به روی سر،دست،و بعد در میان همه ی همه ی این ترسها سبزپوشانی که هر روز و هر شب،کنار انواع و اقسام مجریان می نشینند و به تو نوید امنیت می دهند،نیستند و تو فکر می کنی کاش به جای آن کلاه و لباس سبز،"لچک" به سر می کردند و گوشه ای می نشستند!
و بعد تند تر بر دهانت می کوبی و می گویی حیف آن لچک و چادر که نشانه ی غیرت است بر سر اینها!!!!
.
.
.
پ.ن:کلاه و لباس سبز مخصوص طرفداران نیست،مخصوص مردانی است که قرار است حامی ما در مقابل ظلم باشند،نیروی ِ محترم انتظامی!
