11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس

لیلی بودم ولیکن اکنون/مجنون‌ترم از هزار مجنون

درباره بلاگ
11 صبح، زیر ِ طاق ِ یاس
بایگانی
۱۰ دی ۸۷ ، ۲۱:۴۰

غزه در آتش

 نذرهایم برای تو

اشکهایم برای تو

دستهایم برای تو

اگرچه دوری

اگرچه محرومم از دیدنت

اگرچه تو در سختی هستی من اکنون اینجا آسوده می نویسم برای تو،ولی کاش بدانی مهر فاصله ها را  یکی می کند و دردها را مشترک!

هر زخمی که به قامت تو فرود می آید گویی بر قلب من می نوشیند،و تو خود قضاوت کن کدام دردناک تر است.

شرمنده ام

از اینکه مسلمانم و بی هیچ کمکی به تو آسوده نشسته ام

و حیران از انسانها ...

                       نه......

                                     موجوداتی که غم تو را

                                                             درد تو را میبینند و دم نمی زنند

مرا نیز همراه خود بدان

بدان اگرچه در کشور خود غریب و تنهایی ولی انسانهایی هستند که همیشه در قلب و خانه هایشان به رویت باز است!

همیشه

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۷/۱۰/۱۰
زهرا صالحی‌نیا